گات‌ها، سروده‌های مینوی اَشو زرتشت آموزگار فلسفه و اخلاق می باشد و کهن‌ترین بخش اوستا است. گات‌ها را می‌توان نخستین منظومه ایرانی دانست که نوای آن و ترجمه فارسی آن در قطعه فوق فراهم آمده است. گات‌ها دارای پنج بخش و ۱۷هات (فصل) است.

پنج بخش آن عبارت‌اند از: «اهنودگات»، «اشتودگات»، «سپنتمدگات»، «وهدخشتر» و «هیشتواشت گات».

اساس گات‌ها با پرسش آغاز می‌گردد که اندیشیدن را در انسان خردمند بر می‌انگیزد. در بینش زرتشت، انسان موجودی بی‌اختیار نیست که سرنوشتش را از پیش برایش تعیین کرده باشند و خودش در آن نقشی نداشته باشد. اهورامزدا انسان را موجودی آزاد آفریده و به او نیروی انتخاب داده تا بتواند راه زندگی خود را با ارادهً خویش برگزیند.

درون‌مایه گات‌ها دعوت و فرا خواندن مردم به یکتاپرستی، درستی، اندیشه نیک، گفتار نیک، کردار نیک، کار و کوشش است که به صورت موزون (سرود، نظم و شعر) آمده است.